16 Perşembe Tem 2009
Posted in Şiirler
Şairler sonbaharda ölür,
Yapraklar hazan sarısı dökülür.
Topraktan tek bir gözyaşı süzülür,
Yüreğin o sırlı aynası örtülür.
.
Sahipsiz kalır dizeler,
Mısraların arası açılır,
Ne redif ne kafiye,
Gülemezler yaratıldığı neşe ile.
.
Bir çocuk bir şiir okur,
Yaşlı bir adam kör kalır,
Bir isim unutulur,
Bir şiir kaybolur zamanın içinde.
.
Gökyüzü kapanır kendi içine,
Tanrı küfreder kurduğu düzenine.
Yağmurla hayalleri büzülür,
Şairler sonbaharda ölür.
.
.
Bahadır İçel
Temmuz 2009
25 Çarşamba Şub 2009
Posted in Şiirler
Gerçeklere gebe şiirler ağlatır kalemimi bazen. Bir anda gördüğüm bir haber, yaşadığım hüzünlü ya da mutlu bir durum tetiği çeker, içimdekileri kanatır. İşte bu şiir de öyle bir anda doğdu, zaten derdini de kendi içinde anlatıyor…
Bir Küçük Tabut
O küçük ellerin,
Soğuyor her saniye.
O yarım sözlerin,
Unutuluyor zihnimde…
Ne yaşadın,
Ne yaşamadın,
Tanrı bile karar veremedi.
İki gün erken doğdun,
İki yıl sonra ölesin diye mi?
Ocak 2009
02 Pazar Kas 2008
Posted in Şiirler
Hani tam uyuyordun ya, işte o zaman öldürdüm seni…
Kayıp umarlarda yalın bir karanlık,
Sızmış yıldız ışığını boğarak,
Caddelerde hızla yol alan bir sızı,
Yol alıyor ruhumu çalarak…
Bir benlik karmaşası yalnızlığın ardında,
Kanamaktan usanmış bir duvarın kuytusunda,
Koparılmış kanatlarını arayan kelebekler,
Acı dolu bir gündüz uykusunda…
Yüzü olmayan bir dişi varlık,
Kabuslarımdan rüyalarıma sızarak,
Çalıyor hayal çocuklarımı,
Ağlayan gözlerini kapayarak…
Harfsiz kelimeler dizelerde,
Kelimesiz cümleler sayfalarda,
Sayfasız defterler raflarda,
Rafsız dükkanlar şehirlerde…
Gökyüzünde iri bir balık,
Boğazıma yükselen sevgimi kusarak,
Denizlerde boğuluyor kuşlar,
İsmimi defalarca haykırarak…
Öpüşürken bıraktığın terde,
Tuzlu bir tat dilimde,
Parçalanmış ciğerlerim ellerinde,
Jiletler var gözlerinin yerinde…
Uyu artık, neredeyse güneş yere değdi…
Bahadır İçel – Ocak 2007
